در جهان پرشتاب امروز فناوری اطلاعات و ارتباطات، زمینه ساز تحولی عظیم در زمینه آموزش و یادگیری است، به طوری که آموزش های الکترونیکی با شیوه های آموزش سنتی ترکیب شده و شیوه نوینی از آموزش تحت عنوان « آموزش ترکیبی » را ایجاد نموده است. آموزش ترکیبی رویکردی اثربخش در برنامهریزی آموزشی است، که از مزایای هر دو شیوه آموزش سنتی و الکترونیک بهرمند بوده و ضرورتی اجتنابناپذیر در سیستم آموزشی است. در این مقاله تلاش شده با بکارگیری روش پژوهش مروری مفهوم، ابعاد، و مدلهای آموزش ترکیبی مورد بحث قرار گیرد. بدین منظور مطالعات انجام شده در این حوزه در بازه زمانی2000 تا2020بررسی شد. براساس یافتهها، یادگیری ترکیبی با داشتن مزیتهای هر دو رویکرد آموزش سنتی و الکترونیکی، رویکردی موثر برای افزایش اثربخشی یادگیری، سهولت دسترسی به مواد آموزشی و افزایش اثربخشی هزینهها میباشد. همچنین، مدل آموزش ترکیبی کان بدرال به دلیل پرداختن به اخلاق نسبت به سایر مدلها دارای ارجحیت است.